Valjevci su se u petak, 29. marta 2024. godine oprostili od Dragana Vasiljevića – Vase Brade, arhitekte, stvaraoca, iskonskog Valjevca, divnog čoveka i velikog prijatelja, koga mnogi smatrali statusnim simbolom grada i urbanom gromadom. Vasa je važio za izuzetnog čoveka koji je koračao ispred svog vremena, koji je svojom autentičnom pojavom i upečatljivim delovanjem iza sebe ostavio neizbrisiv trag!
Vasa je, kako ističu oni koju su ga dugo i dobro poznavali, bio čovek višestrukih talenata, profesionalac u svom poslu, posvećen, uporan i častan, čovek širokih vidika, vizionar, neverovatan sagovornik! Jedinstveno biće posebnih boja, estetike i avanturističkog pogleda na život. Poseban u svakom smislu te reči, originalna persona, a skromna i topla duša. Jedinstven spoj u čoveku.
Decenijama unazad davao je svoj ogroman doprinos razvoju sporta i kulture u našem gradu. Bio je osnivač, igrač i član Uprave Košarkaškog kluba “Student”, organizator svih klupskih manifestacija i jubileja, jedan od osnivača i organizatora valjevskog Jazz Festa, nekadašnje čuvene diskoteke na Studentu, brojnih koncerata…
Ono što je Vasa dao Valjevu, ne samo kroz svoju profesionalnu delatnost, već i kroz impozantan angažman u lokalnoj zajednici, neprocenljive je vrednosti za naš grad i buduće generacije Valjevaca.
Dragan Vasiljević sahranjen je na Novom groblju u Valjevu u prisustvu članova bliske rodbine, brojnih prijatelja, kolega i saradnika.
Posmrtna slova u čast preminulog Drgana Vasiljevića uputili su njegovi dobri prijatelji: novinar, književnik i publicista Miloš Jevtić, advokat Luka Aćimović i bibliotekar Dragica Parezanović.
Vasa je otišao u beskraj, u istoriju Valjeva!
Dragan Vasiljević – Vasa Brada rođen je u Valjevu, 8. januara 1954. i preminuo u Valjevu 27. marta 2024. godine.
Vasini roditelji bili su Nada (dev. Stjepčević), rođena u Podgorici, i Mija Vasiljević, rođen u Paunama kod Valjeva. Imao je sestru Zoricu koja je preminula pre više godina. Ceo život proveo je u Valjevu, u stanu u stambenoj zgradi u Ulici Žikice Jovanovića 35, danas je to Ulica Vlade Danilovića. Osnovnu školu “Miša Dudić” u Valjevu završio je 1968. godine, a Valjevsku gimnaziju 1972 godine.
Odmah posle Gimnazije upisao je Arhitektonski fakultet u Beogradu, gde je i diplomirao. Bio je stipendista Građevinskog preduzeća “Jablanica” iz Valjeva i posle završetka fakulteta radio je nekoliko godina u Valjevu, da bi profesionalnu karijeru nastavio u Beogradu, radeći zajedno sa kolegama iz generacije.
U nastavku profesionalne karijere posvetio se oblastima koje su tada bile u začeću i kojima se retko ko od arhitekata bavio – projektovanje i realizacija enterijera, grafički dizajn, izrada kataloga za izložbe, pozorišne scenografije, vizuelni identiteti…
U Gimnaziji je aktivno igrao košarku i odmah po osnivanju Košarkaškog kluba “Student”, u proleće 1971. godine počeo je da trenira i igra za taj klub, i nastavio sve do kraja sedamdesetih godina. Košarka mu je bila i ostala posebna ljubav.
Prilikom vizionarskog osnivanja Valjevskog Jazz Festa, u maju 1984 godine, bio je u grupi onih koji su pokrenuli ovu kulturnu akciju, a svoj specifičan doprinos dao je pripremajući vizuelni identitet i scenografiju tog festivala.
Valjevska posla zahvaljuju se gospodi Miši Maksimoviću, Luki Aćimoviću i Aci Vasiljeviću na pomoći u prikupljanju podataka i fotografija za In Memoriam posvećen njihovom velikom prijatelju i bratu.
Be First to Comment